هشتــم

یک استاد نقد داستانی داشتیم که همیشه‌خدا می‌گفت: در هوای هر آن‌چیزی که دوستش دارید، نفس بکشید... ریه‌هایتان را پر کنید از آن‌چیز. اگر عاشق داستانید، فقط درمعرض داستان و داستا‌ن‌خوانی باشید، اگر موسیقی دوست دارید، خودتان را کَر کنید از شنیدن...

آن روزها یادم رفت از استاد بپرسم اگر خیال کسی در سر ماست، کجای این شهر باران‌خورده را نفس بکشیم؟!
کجا درمعرض تمامی‌اش قرار بگیریم؟!